‘Voedselbossen verdienen de Nobelprijs voor de Vrede’
Een voedselbos combineert meerdere functies. Niet enkel gonst het er van de biodiversiteit, het is ook een aangename plek om toeven waar veel eetbaars groeit. Maar produceren ze voldoende voedsel als de wereldbevolking dra richting tien miljard tikt?
Bovenop een knik in het landschap in het Oost-Vlaamse Nokere, het soort heuveltje waarover in het voorjaar weleens een peloton dokkert, groeit heel wat lekkers dat je normaal nooit op een Belgische akker aantreft. Aan bomen hangen kiwi’s en pawpaws, amandelen en peren in de vorm van appels (nashiperen). Dichter bij de grond staan rabarber, frambozen, kardoen en asperges. De kruidlaag bevat meer dan zeshonderd soorten eetbare planten, van ananasaardbei tot zwartmoeskervel. We zijn in Het Voedselbos, waar bezieler Bert Dhondt sinds 1999 een natuurlijk bos nabootst. Het grote verschil: hier staan vooral soorten die je kan eten.